Liefde in de lucht: Jonathan en Paola

In de Ichthus-kringen wordt nogal eens gesproken over de zogenoemde ‘Ichthus visvijver’. Wat dat is? Het is niet zozeer de letterlijke toepassing waar Jezus ons toe oproept als hij zegt: “Kom achter Mij aan, en Ik zal u vissers van mensen maken (Mattheüs 4:19).” Nee, het gaat natuurlijk over de liefde! Bij Ichthus hangt een heleboel liefde in de lucht en zo ook bij Via Fidei. Niet alleen vriendschappelijke liefde en naastenliefde, maar natuurlijk ook liefde in de vorm van ware relaties. Wat is nou leuker dan deze week, rond Valentijnsdag, een aantal van die stelletjes te leren kennen?

Afgelopen dagen mochten jullie kennismaken met Stijn & Marjolein. Vier verenigingsgenoten die een heleboel liefde in de vereniging verspreiden. De liefde gaat ook verder dan de vereniging. Daar zijn twee reünisten een mooi voorbeeld van: maak kennis met Jonathan en Paola!

Wie zijn jullie en hoe lang zaten jullie bij de vereniging?

“Ik heb zelf sinds februari 2018 bij Via Fidei gezeten. Jonathan is in oktober 2018 lid geworden, nadat hij een half jaar al af en toe meedeed met de verenigingsavonden. Wij zijn allebei tot juni 2022 lid geweest. We zijn toen lid-af geworden omdat we allebei (semi-)afgestudeerd waren en ons burgerleven gingen beginnen. Natuurlijk zijn we allebei reünist geworden!”

Paola

“Wij zijn dus één van de stellen binnen Via Fidei die het zover geschopt hebben dat ze uiteindelijk ook met elkaar getrouwd zijn. In bijna zeven jaar Via Fidei zijn er volgens mij al vier ledenstellen met elkaar getrouwd. Heuse visvijver dus.”

Jonathan

Hoe is jullie liefdesverhaal begonnen? Was het liefde op het eerste gezicht? Hoe is het officieel geworden?

“Jonathan kwam volgens hem zelf in april 2018 voor het eerst kijken bij Via Fidei. Ik kan me daar niks van herinneren, dus waarschijnlijk was ik er toevallig een keer niet. Daarna volgden een aantal avonden dat we er beide waren, waarin we elkaar een beetje leerden kennen. Ik vond Jonathan wel een leuke gast, maar was helemaal niet op zoek naar de liefde en stond daar dan ook niet zo bij stil. Pas rond januari of februari 2019 kwam er bij mij een klein vonkje, waarna we een paar keer met z’n tweeën een koffietje hebben gedaan op de uni. Dat was erg gezellig, en uiteindelijk gingen we dan ook op een echte date. Die vond plaats in de Loonse en Drunense Duinen, niet ver van Tilburg vandaan. Ondanks dat ik Jonathan leuk vond, durfde ik nog niet zo snel de stap te zetten naar een relatie. Uiteindelijk heeft dat daardoor nog tot juni geduurd. Daar werd heel wat over gegrapt binnen de vereniging. Het nadeel van zo’n groep is namelijk dat je geen geheimen kan bewaren, waardoor iedereen wel op de hoogte was van wat er speelde tussen ons. Waar dat ergens de druk wel wat verhoogde, is het nu we daarop terugkijken toch ook wel vermakelijk.”

Paola

Uiteindelijk een relatie binnen Via Fidei. Hoe is dat?

“Dat heeft eigenlijk twee kanten. Aan de ene kant was dat heel leuk, want je ziet elkaar minstens één keer per week in groepsverband en leert elkaar zo in zowel individueel als in groepsverband goed kennen. We zagen elkaar daarnaast ook nog genoeg buiten de vereniging om, want toen we studeerden hadden we in feite alle tijd van de wereld. Ook was het leuk dat we met dezelfde mensen omgingen, leuke verhalen over de vereniging met elkaar konden delen en natuurlijk ook heel dicht bij elkaar woonden. Aan de andere kant was het ook wel een uitdaging. Wij hadden namelijk bedacht dat wij elkaar sowieso genoeg zouden spreken, en dat we daarom tijdens verenigingsavonden niet de hele tijd naast elkaar zouden gaan zitten. In de praktijk was dat wat ingewikkelder dan het vooraf leek. We sloegen soms een beetje door, wanneer we bijvoorbeeld toevallig naast elkaar kwamen te zitten, hadden we al gauw de neiging om dan maar een plekje op te schuiven. Terwijl het juist ook heel leuk kon zijn om samen een verenigingsavond te beleven.”

Paola

“Oeps, ja ik vond het vooral belangrijk om bij verenigingsavonden ook echt in anderen te investeren. We hebben best moeite gehad om onze weg daarin te vinden. De uiteindelijke oplossing om niet expliciet met elkaar bezig te zijn én elkaar niet uit het oog te verliezen was om stiekem met elkaar te flirten tijdens verengingsavonden. Dat hebben we dan ook veelvuldig gedaan.”

Jonathan

Wat typeert jullie als stel? Waaraan kunnen verenigingsgenoten jullie herkennen?

“Paola en ik komen allebei uit vrij behoudende kerken. Dat namen we als stel wel mee in ons lid-zijn, denk ik. Natuurlijk in onze inbreng op kringen, maar ook in inhoudelijke discussies en op ALV’s. Zo dienden we samen ooit het voorstel ‘Rustaagh op de Rustdag’ in, zodat alledaagse mededelingen e.d. niet op zondag gecommuniceerd mochten worden. Sommige leden hebben zich vast zo nu en dan geërgerd aan onze principes, maar wij kijken daar in het algemeen wel positief op terug. Het is heel mooi om een interkerkelijke vereniging te zijn, en je leert daarin echt van elkaar. Wij zijn daardoor allebei wel een stuk opener geworden voor andere inzichten, denk ik.”

Jonathan

Welk mooie moment van jullie als stel binnen de vereniging mag niet verloren gaan?

“Op onze vereniging is het traditie dat men een speech geeft als je verloofd bent. Daarin toon je je commitment aan de vereniging, ondanks het feit dat je focus gaat naar een komende trouwdag. Tijdens onze (gezamenlijke) speech hebben we aan de vereniging gevraagd of we samen in een verenigingshuis mochten trekken, aangezien de huizenmarkt een beetje lastig was. Een grapje natuurlijk, maar dat hadden de leden niet direct door. Daardoor kregen we heel wat ongemakkelijke vragen over kinderen enzo…”

Jonathan