Lustrumverhalen met Lauren van der Meer
“Het is gewoon ontzettend gezellig”
Dit jaar bestaat Via Fidei vijf jaar en dat betekent: ons eerste lustrum! In deze serie interviews blikken leden terug én vooruit op Via Fidei en hun lidmaatschap. Waarom zijn ze lid geworden en welke vriendschappen en herinneringen zijn er ontstaan? Vandaag: Lauren van der Meer (22).
Hij is langer lid dan Via Fidei bestaat, al zes jaar. Zijn eerste jaar was bij één van de twee verenigingen die tegenwoordig Via Fidei vormen: Vegetist. Het was even wennen om plosts bij een totaal andere vereniging te zitten, maar hij heeft er zeker geen spijt van.
Waarom ben je lid geworden bij Via Fidei?
“Oorspronkelijk werd ik lid bij Vegetist, een VGS-vereniging. Omdat iedereen uit dezelfde kerk kwam, was het een beetje een kliekje. Het was ook kleinschaliger dan Via Fidei is, het bestond uit zo’n vijfentwintig man. In mijn familie is het overigens erg normaal om bij een vereniging te gaan, dus het was eerder gek om het niet te doen. Toen Vegetist fuseerde en over ging in Via Fidei, was dat een moment om bij stil te staan. Op basis van het eerste jaar heb ik toen besloten door te gaan en daar ben ik absoluut blij mee. Via Fidei is diverser en opener, dat maakt het anders.”
Wat is je mooiste/leukste/grappigste herinnering van de afgelopen vijf jaar?
“Afgelopen jaar, in 2019, hebben we voor het eerst een serieuze introductie-activiteit georganiseerd. Ik zie dat als mij persoonlijke projectje binnen de vereniging en vond het erg leuk om te doen. De sjaarsen, de eerstejaars, trappen het jaar goed af en leren elkaar snel kennen. Ook dit jaar hebben we, de coronamaatregelen in acht genomen, een intro-activiteit kunnen organiseren. Maar het was anders dan vorig jaar door alle maatregelen. Als ik volgend jaar nog lid ben, ben ik er zeker bij.”
Welke vriendschap is er bij Via Fidei begonnen?
“Die met Jeroen van Westen. Hij was ook lid bij Vegetist. Daarnaast zijn we sinds drie jaar huisgenoten. We kennen elkaar door en door en kunnen we altijd op elkaar terugvallen. En dat terwijl onze persoonlijkheden erg verschillen. Binnen de vereniging zijn we niet per se altijd samen, maar daarbuiten des te meer. De vereniging is in onze vriendschap een bemiddelende factor geweest. Als we elkaar alleen op straat waren tegengekomen, waren we waarschijnlijk geen vrienden geworden.”
Welke meerwaarde heeft Via Fidei voor je geloof?
“Ik kom uit een Christelijk gezin en mijn geloof was vanzelfsprekend. Ik merkte dat ik standaardantwoorden kende op vragen die mensen over het geloof hadden. Ik besloot dat ik verder moest kijken, maar de vereniging zorgt ervoor dat ik toch dicht bij het geloof blijf. Zonder de vereniging was ik misschien te ver doorgeslagen. Soms deel ik mijn kritische mening, op andere momenten houdt de vereniging mij bij de kern.
Ben je bij het volgende lustrum? Hoe ziet Via Fidei er dan uit?
“Ik ben sowieso bij het volgende lustrum! Ik hoop dat de vereniging dan voortbouwt op wat we nu opbouwen. Ik geloof dat verenigingen gefundeerd zijn op het verleden en niet op de toekomst. Dat betekent soms dat verenigingen een beetje ouderwets zijn, dus ze moeten zich wel kunnen aanpassen. Maar ik hoop dat de gewoonten en gebruiken blijven, zoals alv’s (algemene leden vergaderingen). Door voort te bouwen op het verleden, ontwikkelen we karakter.”
